هود به امید این‌که گفتار او به اعماق روح و دل آنان راه یابد و ایمان آورند و یا این‌که سخنانش به عقل‌های آنان نفوذ کند و فکر کنند و راهنمایی شوند، آنان را پند و اندرز داد ولی وقتی‌که هود با آنان سخن می‌گفت، غیر از صورت‌های درهم کشیده و چشم‌های حیران چیز دیگری ندید. آنان به طوری به سخنان هود گوش می‌دادند که گویا قبلاً آن را نشنیده‌اند و مطلبی بر آنان عرضه شده که گویا تا کنون با آن انسی نداشته‌اند.
مخالفین هود گفتند: این چه کاری است پیش گرفته‌ای و خود را به آن آلوده ساخته‌ای؟ چگونه ممکن است که ما خداوند یکتا را بدون شریک پرستش کنیم؟ ما این بت‌ها را می‌پرستیم تا ما را به خداوند نزدیک گردانند و در پیش خداوند شفیع ما شوند.
هود آنان را مخاطب قرار داده و چنین گفت: خداوند یکتا شریکی ندارد. عبادت او جوهر و خلاصه‌ی عبادت‌هاست. مغز و حقیقت عبادت‌هاست. این خداوند نزدیک است و دور نیست. این خداوند از رگ زیر زبانتان به شما نزدیک‌تر است. فراموش نکنید، این بت‌هایی را که برای تقرّب و وساطت پیش خداوند پرستش می‌کنید، شما را از راهی که گمان می‌کنید به او نزدیک می‌گردید، دورتان می‌سازد. این عبادت شما، در زمانی که شما آن را علامت علم و فهم می‌دانید، دلیل بر نادانی شماست.
مخالفین پیامبر روی گردانده گفتند: تو سفیهی و عقل را از دست داده‌ای. عبادت ما را سفیهانه می‌دانی و روش پدران ما را عیب می‌شماری. تو میان ما چه کارهای؟ امتیاز تو بر یکی از ما چیست؟ تو مانند ما غذا می‌خوری و مانند ما آب می‌آشامی و در زندگی خود به اسلوبی که ما داریم ادامه می‌دهی. چه شد که فقط خداوند تو را برای رسالت انتخاب کرد و برای دعوت به سوی خود اختصاص داد. ما غیر از دروغ‌گویی درباره‌ی تو گمان دیگری نداریم.
هود در جواب گفت: ای ملّت من! من عقلم کم نشده و در رأی دادن کم فهم نیستم. من روزگاری طولانی در بین شما زندگی کردم و شما به من عیبی نگرفتید. هیچ‌گاه علامت نافهمی و تندخویی از من ندیده‌اید. تعجّبی نیست که خداوند یک نفر را از میان قوم خویش برای رسالت انتخاب کند و او را پرچم‌دار دعوت خود نماید، بلکه تعجّب در این است که مردم بدون پیامبر و بی سرپرست باشند. مردم را به دست هرج و مرج بسپارد. نه قانونی داشته باشند و نه مانعی از کارهای خود. فراموش نکنید که من از عقیده‌ی شما ناراحت نیستم. از نادانی سفیهان شما حوصله‌ام تنگ نشده‌است. به عقل خود فکر کنید و با بصیرت به حقایق بنگرید تا زیبا ببینید. یکتایی خداوند از تمام موجودان آشکار است. از نظم عجیب جهان، از مخلوق شگفت‌انگیز، از چرخش گردون از نجم ثاقب(که همان سیاره‌ی زحل است). در هر موجودی علامتی برای خداوند موچود است و راهنمایی می‌کند که پروردگار ما یکتاست. شما به چنین خداوندی ایمان آورید و از او طلب آمرزش نمایید تا آب آسمان را همیشه برای شما جاری سازد و شما را کمک کند که به اموالتان بیفزایید و نیرویی به نیروی شما اضافه نماید و یا این‌که مجرم هستید، به دستورات خداوند پشت نکنید.